Muhafız Aegwynn Konsey’den uzak durmaya ve saklanmaya devam ederken Doğu Krallıkları’nda başka bir felaket baş göstermek üzereydi. Yüce Kral olarak taçlandırılmış olan Modimus Anvilmar’ın liderliği altındaki Ironforge cüceleri, refah ve zenginlik içerisinde yaşamlarına devam ediyorlardı. Ancak şehrin bu altın çağının sürdürülmesine destek olan üç klan arasında gizliden gizliye gelişen bir rekabet ve düşmanlık vardı. Bu klanlar Tunçsakal, Yabançekici ve Kara Demir klanlarından başkası değildi.

Tunçsakal klanının başında Madoran Bronzebeard bulunuyordu. Askerî ve ticarî anlamda krallığın belkemiğini oluşturan bu topluluk, üç klan arasında en yüksek nüfusa ve en sağlam mevkiye sahipti.

Yabançekici klanına Khardros Wildhammer liderlik ediyordu. Diğer cücelerden farklı olarak şehrin dışındaki dünyada vakit geçirmeyi tercih eden klan üyeleri, beklendiği üzere dağcılık ve izcilik konusunda ön plana çıkıyorlardı.

Kara Demir klanının lideri ise aynı zamanda bir büyücü olan Thaurissan idi. Bu klanın üyeleri, Ironforge’un en derin bölgelerinde yaşıyor ve liderlerinin önderliğinde karanlık büyüyle uğraşıyorlardı. Aynı zamanda şehrin maden yataklarını ve değerli cevher kaynaklarını da kontrol ettiklerinden oldukça sağlam bir mevkiye sahiplerdi; fakat diğer cüceler tarafından önyargı ve hoşnutsuzlukla karşılanıyorlardı.

Modimus Anvilmar, her klana eşit şekilde yaklaşmaya özen gösteriyor ve aralarında açıkça bir sürtünme yaşanmaması için çabalıyordu. Ancak bu konuda pek de başarılı olmayan Modimus yaşlanıp hayata gözlerini yumduğunda Ironforge için tehlike çanları çalmaya başladı. En büyük oğlu geleneği sürdürerek taç giymeliydi ancak şehrin en büyük üç klanı maalesef aynı fikirde değildi. Kimin ilk darbeyi vurduğu bilinmese de Ironforge, “Üç Çekiçler Savaşı” olarak adlandırılan korkunç bir çarpışmayla çalkalandı. Savaşın gidişatını değiştiren klan ise Tunçsakal oldu; en büyük askerî güce sahip olan Tunçsakal klanı, bu gücü kullanmaktan çekinmedi ve diğer iki klanı Ironforge’dan kovdu. Evlerinden kovulan Yabançekici ve Kara Demir klanları, toprakların farklı uçlarına doğru yol aldılar.

Khardros önderliğinde kuzeye doğru yola çıkan Yabançekici cüceleri, bir süre sonra Yaştopraklar adı verilen bölgenin doğusuna yerleşerek buradaki dağları oydular ve Ironforge ile yarışabilecek güzellikte bir şehir kurdular: Grim Batol. Thaurissan’ın yol gösterdiği cüceler ise güneye inerek Kızılbayır Dağları’na yakın bir bölgeye yerleşerek liderlerinin adını verdikleri bir yer altı şehri inşa ettiler: Thaurissan.

Thaurissan’ın halkı refah dolu bir hayata kavuşmuş olsa da kendisi utanç içinde yaşamaya devam ediyordu. Kara Demir cücelerinin “Yediler” denen en bilge ve en güçlü büyücülerinin desteğini alan Thaurissan’ın tek dileği, diğer cüce klanlarını alt edip Ironforge’u ele geçirmekti. Bu amaçla klanının sürgününü takip eden yıllar boyunca durmak bilmeden çalışan Thaurissan, yalnızca ordusunun askerî anlamda büyümesini sağlamadı; aynı zamanda birçok cüce büyücü de yetiştirilmesine önayak oldu.

Thaurissan’ın eşi Modgud da büyü konusunda oldukça yetenekli olması ve çeşitli artefaktlar üzerine çalışmalar yapmasıyla biliniyordu. Elinin altındaki güçten hiçbir zaman tatmin olmayan Modgud, birçok cüceyi dış dünyaya gönderiyor ve onlardan büyülü nesneler bulmalarını istiyordu. Bu keşif gezilerinden birinde cücelerden biri oldukça karanlık enerjiler taşıyan bir hançer ile geri döndü. Hançerin büyüsüne kapılan Modgud, kendisini günler boyunca arşivlere kapatarak artefaktın gizemini çözmeye çalıştı. Kimi zaman onunla konuştuğu bile iddia edilen bu silah, kadim zamanlarda bir Eski Tanrı’nın kalıntılarından yapılmış meşum Xal’atath, yani diğer adıyla Kara İmparatorluk’un Hançeri’nden başkası değildi.