Kuzeyyarı topraklarında kalmak isteyen kuzenlerinden ayrılan, Archaedas ve Ironaya’yı takip ederek göç eden mekagnom ve earthen ırklarının üyeleri, asırlar önce Uldaman adındaki yer altı tesisine varmışlardı. Earthenların neredeyse hepsi Tenin Laneti’nden korunabilmek için yüzyıllar boyunca hareketsiz bir uykuya dalmayı tercih ederken küçük bir kısmı ise mekagnomlarla birlikte tesisi gözetmek için ayık kalmak istemişlerdi. Zaman içerisinde Archaedas ve Ironaya, gittikçe daha takıntılı tavırlar sergilemeye başlamışlardı; öyle ki tek arzuları Tenin Laneti’ni yok etmek olmuştu. Bu arzuyla kendilerini tesisin en derindeki odalarına kapatan ikiliden kimi zaman yıllarca haber alınamıyordu. Bir süre sonra araştırmalarından ve çabalarından herhangi bir sonuç edinemeyen iki titan-yapımı, kendileriyle göç eden earthenlar gibi uykuya dalmaya karar verdiler. Öyle ki takip eden yüzyıllar boyunca kendilerinden tek bir haber alınamadı ve tesisin bakımı, uykuya dalmayı reddeden mekagnomlar ile earthenların eline kaldı.

Kadimler Savaşı bitip Büyük Bölünme yaşandığında Uldaman’da bulunan ve ayık olan earthenlar, aralarındaki bağ sebebiyle toprağın çektiği acıyı bizzat hissettiler. Bir süre sonra bu acıya daha fazla dayanamayacaklarına kanaat getirdiklerinde ise Uldaman’da bulunan ırklarının diğer üyeleri gibi uykuya dalmanın en doğru hareket olacağına karar verdiler.

Bütün earthenların uykuya dalmasıyla tesisin gözetimi artık yalnızca mekagnomların elindeydi. Ancak Tenin Laneti bu ırk arasında da etkisini göstermeye başlamıştı. Hem fiziksel hem de zihinsel olarak zayıflamaya başlayan ırk, etten-kemikten bir görünüm kazandı. Lanetin etkisiyle değişim geçirmelerinin yanı sıra yaratılış amaçlarını da unutan ırkın neredeyse tamamı en sonunda Uldaman’ı terk etti. Geriye yalnızca oldukça az sayıda mekagnom kaldı; göç edenler ise zaman içerisinde yalnızca “gnom” olarak anılmaya başlandı.

Uldaman’dan kuzeybatıya doğru göç eden gnomlar, buradaki dağlık bölgeye yerleştiler. Gnomlar için buradaki yaşam oldukça zordu zira Lanet yüzünden geçirdikleri değişimler sonucunda daha kırılgan canlılar hâline gelmişlerdi ve bulundukları bölgenin şartları da kolaylık sağlamıyordu. Arazi oldukça doğuktu ve vahşi buz trolleri çevreyi mesken edinmişlerdi; ancak gnomlar hâlâ oldukça zeki canlılardı ve bu yüzden kendilerini teknolojiye ve bilimsel gelişmeye adadılar. Hayatta kalmaya odaklanan bir ırk olarak tarihleri ile ilgili yazılı veya sözlü kayıtlar tutmaktan da uzak durdular zira onlar için bunun hiçbir önemi olmadığı gibi kendilerine bir katkısı da yoktu.

Bir süre sonra gnomlar, titan-yapımı oldukları dönemle ilgili tüm bilgileri ve yaşattıkları mirası unuttular. Yalnızca teknolojilerine ve icatlarına güvenerek yaşamlarını sürdüren bu ırkın üyeleri, zekâları sayesinde zorlu şartlarda hayatta kalmayı başardılar. Sonraki dönemlerde Dun Morogh olarak adlandırılacak bölgenin batı kısmındaki dağlarında tüneller ve yer altı yerleşkeleri kuran gnomların fark etmeseler bile tanıdık gelecek simalarla karşılaşmaları ise yüzyıllar alacaktı.