Draenor topraklarında beraber geçirdikleri yüz seksen yılı aşkın süre içerisinde orklar ile draeneilar arasındaki ilişki daha sakin bir seviyeye ulaştı. Arada bir düzenlenen saldırılar sırasında kan dökülse de topyekûn savaş çıkmasına sebebiyet verecek düzeyde anlaşmazlık yaşanmıyordu. Genel olarak birbirlerine hiç benzeşmeyen kültürlere sahip olan bu iki ırkın ortak bir noktada buluşmaya gerek duymamaları da birbirlerinden uzakta durmalarını sağlıyordu. Ancak istisnai durumlar yaşanmıyor değildi.

Karakaya Klanı’nın bir üyesi olan Orgrim, bir Kosh’harg festivali sırasında Ayazkurdu Klanı’nın genç üyesi Durotan ile tanışmıştı. Kendi güçlerini ve iradelerini kanıtlamak isteyen iki genç ork, karşılıklı bir mücadeleye girişseler de kısa süre içerisinde sıkı dostlar hâline gelmişlerdi. Her ne kadar farklı klanlara bağlı orklar arasında böylesine yakın bir dostluk kurulması geleneklerine aykırı olsa da hem Karakaya hem de Ayazkurdu klanlarının büyükleri, bu iki orkun arkadaşlığını hoş görmüş ve arada sırada Gorgrond ile Ayazateşi bölgelerinin sınırında buluşmalarına izin vermişlerdi.

Sınırda buluştukları bir yaz gününde bu iki dost, her ne kadar daha ötedeki topraklara gitmeleri yasaklamış olsa da bir maceraya atılmaya karar verdiler. Terokkar Ormanı’na giren bu genç orklar, beklemedikleri bir tehditle karşılaştılar ve bir Ulutokmak ogresinin saldırısına uğradılar. Kendileri oldukça güçlü olmalarına rağmen bir ogrenin kudretine karşı duracak konumda değillerdi ve öldürülmenin eşiğinde olduğunu bilerek çarpışmaya başladılar. Şanslarına yalnız değillerdi. Rangari keşif birlikleri de bizzat bu ogreyi gözlemliyorlardı zira draenei topraklarına iç kesimlerinde bulunuyor ve bir tehdit oluşturuyordu. Nitekim ogrenin Orgrim ve Durotan’a saldırdığını gördükleri anda harekete geçtiler ve onu kısa süre içerisinde öldürerek iki orkun hayatını kurtardılar.

Rangari birliğinin başındaki isim olan Restalaan, iki orkun cesaretine hayran kalmıştı fakat ormanda gezen başka ogreler bulunduğunu ve tehlike altında olduklarını biliyordu; bu yüzden onları Auchindoun’un güney batısında yer alan bir yerleşim olan Telmor’da ağırlamayı teklif etti. Durotan ve Orgrim her ne kadar draeneilara karşı ihtiyatlı bir yaklaşım sergileseler de böylesine bir teklifi kaçırmaya niyetli değillerdi zira oldukça az sayıda ork gerçekten bir draenei yerleşimini yakından görme şansını yakalamıştı. Böylece Rangari birliği ile birlikte Telmor’a doğru yola çıktılar.

Yerleşim yerine vardıklarında draeneiların misafirperverliği ile şaşkına dönen Orgrim ile Durotan, bu ırkın sahip olduğu teknoloji ve ince işçiliğe de hayran kaldılar. Üstüne üstlük draenei halkının lideri olan Velen’in de Telmor’da olduğunu öğrendiler.

Velen, Restalaan ile konuşmak için ziyarete gelmiş ve ağırlanmakta olan iki orkun haberini alır almaz onlarla görüşmek istemişti; zira son zamanlarda kendisini oldukça rahatsız eden bazı görüler almıştı ve bu fırsatı kaçırmak istemiyordu. Kâhin rüyalarında bile orkların bir araya gelişini ve savaşa gidişini görüyordu; hatta kimi zaman meşum bir karanlığın Draenor’un üzerine çöktüğüne şahit olmuştu. Genedar’da yaşadığı talihsiz olaydan sonra görülerine eskisi kadar güvenmeyen Velen, bu iki genç orkla görüşmek ve böylece niyetlerini anlamak isteği içerisindeydi.

Durotan ve Orgrim’in Velen ile gerçekleştirdikleri buluşma beklediklerinden çok daha iyi geçti. Velen’e göre görülerindeki karanlık, bu iki orkun kalbinde yer almıyordu zira dikkatli gözlemlerinin bir sonucu olarak onların oldukça onurlu ve dürüst bireyler olduğuna kanaat getirmişti. Kâhin’in verdiği emirle birlikte genç orklar, Gorgrond sınırına kadar Rangari kâşiflerince eşlik edildiler ve güvenli bir şekilde kendi bölgelerine bırakıldılar. İki orkun Telmor ziyareti kısa sürmüştü ancak yaşadıkları ve gördükleri sebebiyle oldukça mutlulardı. Kendi klanlarına geri dönen ikili, geçirdikleri anları gururla anlattılar ve draenei halkının misafirperverliğini övdüler. Ancak bilmedikleri şey, başlarından geçen bu maceranın ork ve draenei halkları arasındaki son barışçıl karşılaşmalardan biri olduğuydu.

Yakan Lejyon’un lideri olan Kara Titan Sargeras, Azeroth’ta aldığı yenilgiyi unutmamıştı. Hiçlik Efendileri bu doğmamış titanı ele geçirmeden önce onu yok etmeliydi ancak bu sefer direkt savaş açmak yerine Azeroth halklarını zayıflatmak ve istilaya hazır hâle getirmek istiyordu. Bu yüzden hizmetkârlarına evrende yozlaştırmaya uygun ırklar bulmalarını emretti; böylece onları dilediğince kullanabilecekti.

Karanlık gerçekten Draenor’un üstüne çökmek üzereydi.