Goblinlerin binlerce yıllık esareti nihayet son bulurken Doğu Krallıkları’nın en küçük ve en uzak krallığı da yavaş yavaş gelişiyordu. Kuzeyindeki sıradağlar sebebiyle nispeten güvenli bir konumda bulunan ve okyanus kenarında olmasıyla ticari anlamda da genişleme potansiyeline sahip olan Stormwind, yakın bölgelerdeki bereketli topraklar sebebiyle çok kısa süre içerisinde güç kazandı. Nüfusu da giderek artan Stormwind’in kontolünde bulunan Elwynn Ormanı, Kızılbayır Dağları, Berrak Orman ve Batıyamaç gibi birçok bölgede yeni kasabalar kuruldu. Lordaeron krallığında bulunan Kutsal Işık Kilisesi’ne bağlı kimi rahip ve rahibeler de yıllar içerisinde güneye inerek Stormwind’e geldiler ve burada Northshire Rahipleri Kutsal Birliği’ni kurdular.

Her şey ilk başlarda oldukça sakin olsa da bir grup vahşi yaratığın ticaret yolundaki araçlara, çiftliklere ve hatta kasabalara saldırmaya başlamasıyla yeni bir tehdit baş göstermiş oldu: Gnoller.

Stormwind yönetimi saldırıya uğrayan bölgelere şövalyelerini gönderirken evsiz kalan halk da hem kalabilecekleri bir yer bulmak hem de atlattıkları saldırının sonrasında morallerini tazelemek için ana şehre geri gitmek zorunda kaldı. Northshire’daki bilge rahip ve rahibeler bu tehdit karşısında ruhani destek verirlerken Stormwind şövalyeleri de gnolleri topraklarından kovmak ve düzeni sağlamak için çabalıyorlardı. Ancak ne kadar uğraşsalar da gnollerin sonunu getiremiyorlardı.

Barathen Wrynn, kral olup Stormwind yönetimini ele aldığında gnol tehdidi artık göz ardı edilemez boyutlara erişmişti; öyle ki gnoller artık ana şehre bile saldırır olmuşlardı. Stormwind’e saldıran gnollerin sayısı öylesine fazlaydı ki diğer bölgelere yeterince asker gönderilemiyor, bu sebeple de çiftlikler ve küçük yerleşimler bu vahşi yaratıklar tarafından yakılıp yıkılıyordu. Çok da zeki olmayan gnollerin bu şekilde planlı saldırılar gerçekleştirmeleri alışılmış şey değildi; keza araştırmalar sonucunda başlarında Sürü Lideri Garfang adında bir gnol olduğu ortaya çıktı. Bu gnol, Kızılbayır Dağları’nda bulunan bir sürüden geliyordu ve yıllarını diğer sürüleri yenilgiye uğratıp kontrolü altına almakla geçirmişti. Artık emri altında bir gnol ordusu vardı ve yalnızca bir yıl içerisinde insan yerleşimlerinin üçte birini yağmalamışlardı.

Kral Barathen bu duruma bir dur demek adına başta Lordaeron ve Gilneas olmak üzere insan krallıklarından yardım talebinde bulundu. Ancak diğer krallıklar yardım göndermeyi kabul etmediler; onlara göre kendi kendine yetebilen ve ticari anlamda herhangi bir çıkarları olmayan bu küçük krallığa yardım etmenin hiçbir getirisi yoktu. Aldığı cevapla öfkelenen Barathen Wrynn, ipleri kendi eline alarak karşı saldırı planlamaya başladı.

Bir grup seçkin şövalye birliğiyle birlikte gece karanlığında Stormwind’den ayrılan Barathen, gnollerin bir sonraki saldırısı başladığı anda olabildiğince hızlı bir şekilde Kızılbayır Dağları’na doğru ilerledi. Stormwind’e yapılan saldırı büyüktü ancak Barathen, Garfang’in bu saldırıya öncülük etmediğinden emindi; ne de olsa gnoller -özellikle de liderleri- kendi işlerini başkalarına yaptırmaktan büyük haz alıyorlardı. Gnol kampına vardıklarında varsayımlarının ne kadar doğru olduğunu fark eden kral, Garfang’i yalnızca birkaç koruması dışında savunmasız buldu. Ancak yine de vahşi yaratıklardı ve Stormwind birliği onları alt etmek için bir gün boyunca çarpışmak zorunda kaldı. En sonunda Garfang’i öldüren ise bizzat kralın kendisi oldu.

Liderlerinin ölümünün ardından düzenleri bozulan gnoller, birbirlerine saldırmaya başladılar. Sürü Lideri olmak isteyen gnoller arasındaki çatışma öylesine kanlıydı ki bir süre sonra birlik hissinden yoksun bu yaratıkların sayısı ciddi şekilde azaldı. Ancak işi şansa bırakmak istemeyen Kral Barathen, askerlerini yine Kızılbayır Dağları’na yönlendirdi ve gnollerin neredeyse tamamını kılıçtan geçirtti. Hayatta kalan küçük gruplar ise bir daha asla gerçek bir tehdit oluşturamadılar.

Bu başarısının ardından Kral Barathen’e “Yılmaz” unvanı verildi ve Stormwind, diğer hiçbir krallığa bağlı olmayacak şekilde gelişip güçlendi.