Bu ilk tanışmamızdı ve hâlâ çok net bir şekilde hatırlıyorum. Isendra, Li-Ming’in öğretmenliği rolünü benimsemişti. Genç kız için bir akıl hocası haline gelmiş ve Li-Ming de sahireye karşı derin bir saygı gütmeye başlamıştı. Birbirlerine Isendra ve benim başta tahmin ettiğimizden çok daha fazla benziyorlardı. Fakat Li-Ming’in Isendra’nın bildiklerini tüketmesi çok da uzun sürmedi. Bu noktada ilişkileri değişti ve Li-Ming sahireyi bir öğretmenden çok eşitiymişcesine görmeye başladı. Isendra da değişiyordu ve bu beni endişelendiriyordu. Li-Ming’in davranışlarına fazla hoşgörülü davranıyordu. Öğrenecek yeni bir şeyi kalmayan Li-Ming, sonunda merakının pençesine düştü ve asıl problemler de o sırada başladı.

Li-Ming’i kütüphanenin çalışmak için fazla tehlikeli olan yazıtlarının olduğu yasaklı bölgede yakaladığımda bu konuda bir şeyler yapmam gerektiğini anlamıştım. Isendra’nın tüm itirazlarına rağmen Li-Ming’in eğitimini üstlendim ve gözümü üzerinde tuttum. Onun ilgisini çekebilecek daha kabul edilebilir çalışma alanları sunup onları takip etmesini umdum ve hayatına bir düzen getirmeye çalıştım.

Li-Ming’in sorumluluğundan azat edilen Isendra, onu Yshari Mabedi’nde tutacak pek az şey bulabildi ve günlerinin çok azını burada geçirdi. Hâlâ muazzam bir dosttu tabii, tavsiyelerini paha biçilmez bulduğum bir dost. Üçümüz tekrar bir araya geldiğimizde aradan birkaç yıl geçmişti ve Isendra Mabet’ten ve eski öğrencisinden çok uzakta bir hayat kurmuştu kendine.

Keşke onun tavsiyelerine şimdi başvurabiliyor olsaydım…