Günler sonra uyandığımda Li-Ming şehri terk etmişti ve kimse nereye gittiğini de bilmiyordu. Bana olan biteni saklamanın hiçbir yolu olmadığını söylediler, zira Mabet’ten yükselen duman bulutu ve savaşımızın bıraktığı yaralar, parçalanmış ve saçılmış taşlar bütün Caldeum’dan görülebiliyordu.
İşte bu noktada büyücünün hikâyesiyle ilgili bildiklerim sona ererken bir karar vermem gerekiyor. Büyü kullanıcıları dünyamızı parçalanmanın eşiğine getirdiğinde bir Vizjerei ustası, suikastçilerin ve büyücü avcılarının tarikatını kurdu ki her şeyi tekrar riske atacak kadar çok güçlenemeyelim. Şu an benim pozisyonumda durup ilk suikastçiyle şu an seninle konuştuğumuz gibi konuşup bir çok büyük, kudretli büyücünün ölüm fermanını imzaladı.
Benim için bu, ikinci defa gerçekleşiyor.
Sanıyorum ki seni Isendra’yı izlemesi için yollayanın ben olduğunu biliyordu ve buna rağmen Isendra’nın hükmünü verenin, bir gün aynısını onun için de yapabilecek olanın ben olduğunu bilmesine rağmen yaşamama izin verdi.
Şunu mutlaka anlamalısın: Li-Ming yalan söylemedi. Kütüphanedeki bazı ciltlerde yakında gerçekleşebilecek bazı olayların tasvirleri var. Hepsi de gökten kayan bir yıldızla başlıyor ve Li-Ming’le dövüştüğüm gün de gerçekten öyle bir yıldız kaydı.
Büyünün gerçek doğasını ve kendimi biliyorum. Li-Ming de bunları biliyor ancak farklı bir yol izlemeye karar verdi. Önümüze konulan bulmaca bu, suikastçi. Peşimizdeki kötülüğe karşı kör değilim ancak Li-Ming’in neleri göze alabileceğini düşününce de korkuyorum. Ve böylece en parlak öğrencimin, belki de bu dünyanın kurtuluşu için tek şansının ölüm fermanını imzalıyor ve haklı çıkmak için dua ediyorum.
Yine de bir yandan bu odada durup da gözü hiçbir şeyden korkmayan o küçük kız çocuğunu hatırlıyorum. Her zaman iyi olanı yapmaya çalışan özverili genç kadını hatırlıyorum; hiçbir işten kaçmayan, hiçbir beceriyi imkansız görmeyen… Yol göstermem için bana gıptayla bakan kadını hatırlıyorum.
O seçimini yaptı, ben de kendiminkini.
Kaynak: https://us.battle.net/d3/en/game/lore/short-story/wizard/
