Oradan oraya koştururken Kickstarter’ı bağrıma basmamın en büyük sebeplerinden olan Pillars of Eternity’nin de ufak bir standı olduğunu gördüm. Yeni ek paket hakkında bir şeyler göstereceklerini düşünüp heyecanlandıysam da umduğumu bulamadım. Yan platformdaki inanılmaz gürültü nedeniyle bazı geliştiricilerle hayli samimi konuşmalar yaptım. Zira birbirimizin kulağına konuşmadığımız sürece iletişim kurmamız mümkün değildi. Onlar da Gamescom’da ek paket gösterilip gösterilmeyeceğini bilmiyorlarmış çünkü Pillars ekibinde değillermiş. (Karşı tarafın taksisiymişler.) O konuda bir haber çıkarsa zaten bizden kaçmaz çünkü 10 yıldır hasret kaldık böyle oyunlara. 2D izometrik RPG’lerin tadı damağınızda kaldıysa PoE oynayın, oynatın. E o da olmadı, üzerine o kadar yazı yazdık, bari onları okuyun…

For Honor standının önünden de sık sık geçtik. Silahın hızını, açısını, gücünü falan ayarlayabildiğimiz bana biraz aşırı detaylı gelen enteresan bir mekaniği olan bir Hack & Slash Moba mı desem ne desem bilemediğim bir oyundu ve nasıl kotardıklarını yakından görmeyi istiyordum açıkçası. Ama az önce de bahsettiğim gibi kalabalıktan dolayı ilk gün girmemek gibi bir hata yaptık. Ubisoft da sağolsun basını adamdan saymayıp sonraki günlere hiç basın gösterimi ya da hızlı giriş gibi bir opsiyon koymadığından, 3-4 oyuna gidilebilecek süreyi For Honor’ın kapısında oturarak harcamak istemedik. Daha sonra basına özel Rainbow Six gösteriminde Can’ın gönlünü almış olsalar da For Honor hakkında yazabileceğim tek şey: Önünde çok sıra vardı. Teşekkürler Ubisoft. (Fakat Rainbow Six gösterimi iyiydi ha… -Can)

Az daha unutuyordum, Uncharted 4: A Thief’s End. Uncharted bildiğimiz Uncharted, Nathan her zamanki Nathan. Yine başını türlü türlü belaya sokarken yüzlerce yıldır mis gibi korunmuş tarihi eserleri telef ediyor. Açıkçası Uncharted 3’ün üzerine çok fazla bir yenilik getirdiklerini sanmıyorum, getirmelerini de beklemiyorum. Zira Uncharted 3 gayet nefis bir oyundu. Gösterimde E3’teki videonun biraz daha uzun halini izledik ve memnun kaldık. Aynı mekanda üzerimize dalga dalga düşman yığmaktansa bizi hızla kaçarken savaşmaya yönlendiren mekanikler hoşumuza da gitti doğrusu. Çıkınca oynayacağız zaten, kaçarı yok. O isimdeki “Thief’s End” lafının da Nathan’ın bu işleri bırakıp Elena’yla birlikte bir sahil kasabasına yerleştiğini ima ettiğini düşünmek istiyorum. Lütfen öyle olsun.

İlk günün tamamı ve ikinci günün yarısından fazlası türlü oyunların peşinde oradan oraya koşturarak geçmişken, saat 4’ten sonrası tamamen ayakta durmak ve Almanca işkenceye katlanmak ile geçti. Önce yaklaşık bir saatlik bir cosplay röportajını izledikten sonra (evet Almanca) daha da büyük işkenceye geldik: Blizz görevlileri Alman gençlere aşırı basit sorular sorup onları da bilemedikleri halde Wings of Liberty: Collectors Edition dağıtırken çaresizce izleme işkencesi. Gerçekten de Overwatch’tan 3 kahraman sayamayan bir elemana verdiler mis gibi Collectors Edition’ı, acımız büyük. Geyik bir yana, cidden neden tüm etkinliğin Almanca olduğunu çözemedim, tamam Almanya’da yapılıyor da sadece Almanlar mı geliyor oraya? Ne kadar çok Alman dedim. Alman derken sıkıldım, Blizzard Almanca’dan sıkılmadı. Ich bin wütend Blizzard! Bir an WoW genişleme paketini da Almanca açıklayacaklar diye tırsmadık değil.

Bu işkenceden sonra sahneye Songhammer diye bir rock grubu çıktı. Melodileri çok da fena değildi, şarkı sözleri ise Serdar Ortaç’ı aratır nitelikteydi. “Aşk bu kızılötesi yaralı müzesi hareket edemem” şimdi al bunu İngilizceye çevir, işte öyle bir şeydi. Hele ki bir Alliance Rap battle vardı ki onca emek verdiğim Night Elf karakterlerimi sildirecekti bana, o derece. Keşke Lady Gaga’nın Alejhandro şarkısının parodisi olan Alextrazsa’yı falan açsalardı. Canlı müzik olmasa da olurdu. Klibi izler eğlenirdik. Ale Alextrazsa ale Alextrazsa! Sözleri de mantıklı üstelik. (Bu arada izlememiş olan varsa -ki sanmıyorum ama mutlaka o klibi izlesin.)

İşte biz bu işkenceyi çekerken yoldaşlarımızdan dayanamayıp aramızdan ayrılanlar oldu. Tabii ki hemen onların yerlerini kaptık, en önde olmak fedakarlık istiyordu çünkü. Kahramanca direndik. Sonuç olarak beklediğimize değdi, en önden izledik yeni ek paket açıklanırken. Başta salonda biraz sıkıcı bir bekleyiş vardı, hani sırf WoW diye geldik genişleme paketinden ümitli değiliz gibi bir ifade vardı insanlarda. O ilk gösterdikleri mini videoda Illidan göründükten sonra salondan “Oooaaa” gibi sesler, çığlıklar alkışlar falan gelmeye başladı. Hype beş katına çıktı on saniyede. (İtiraf ediyorum, bendim o. -Can) Khadgarlı Varianlı ve epey büyümüş Anduinli videoyu da izledikten sonra (Ben kuzgun görünce Medivh var sanıp heyecanlandım yine. Hep yapıyorum.) ek paket detaylarından bahsetmeye başladıklarında ben iki dakikada bir saate bakıyordum. Sonrasında ise binlerce insanı yara yara trene koşmak zorunda kaldık zira dedim ya: Acemilik. O saatte etkinlik olacağını bilemeden erken saate almışız bileti. Üstüne üstlük bizimle birlikte binlerce insan da tren istasyonuna akın ediyordu ve kapılarda yığılma vardı. Yaka kartını okutmayı beceremeyenler yüzünden gergin bekleyiş sürüyordu. Erken çıkmış olmamıza rağmen ucu ucuna yetiştik trenimize ve o gün sabah yediğimiz pretzel dışında bildiğin aç gezdiğimizi fark edip kendimizi yemek vagonuna attık. Bir de yolda ufak bir genişleme paketi değerlendirme videosu çektik, eğer arka plandaki sesleri güzelce temizleyebilirsek onu da yayınlayabiliriz bugün yarın…

Nihayetinde eve, Almanca konuşulmayan ve trenlerinde bedava wi-fi olan güzel ülkeye geldik. (Hollanda’ya yani) Benden şimdilik bu kadar. Bir sonraki Gamescom’da görüşmek üzere!