Assassination – The Kingslayers
Kral Katilleri
Ölüm araçları olarak bu hançerler harikadırlar. Suikast aracı olarak rakipsizdirler. Onları taşıdığın her günün her anı zihnini efendilerinin emrine sokmaya çalışacaklardır: Kil’jaeden’ın.
Belki bir gün ona bizzat teşekkür etme şansın olur.
Kral Katilleri, Bölüm Bir
Bu hançerler kahramanların ve masumlarının kanını dökmek için dövüldüler. Garona Halforcen’ın ellerinde de tam olarak bunu yaptılar.
Keder ve Kahır iyi isimlendirilmişlerdi. Geçmişlerinde krallar, kumandanlar, askerler, büyücüler, iblisler ve daha nicelerini öldürdüler. İşler biraz daha farklı ilerleseydi ilk Orda’nın Azeroth’u fethetmesini bu silahlar sağlayabilirdi.Bu hançerlerin hikâyesi Draenor’da, Yakan Lejyon’un ork klanlarına pençelerini geçirmesinden hemen sonra başlar.
Kral Katilleri, Bölüm İki
Orda’nın ilk zamanlarında Gul’dan, Garona’yı kanatları altına almıştı. Dışlanmış bir yarı-ork, yarı-draenei olan Garona doğumundan beri hayatta kalmakta zorlanmıştı. Kazanılamayacak savaşlardan kaçınmayı ve durmak bilmeyen takipçileri sessizce nasıl öldüreceğini çabucak öğrenmişti.
Gul’dan, Garona’nın zihnini kendi iradesine doğru eğdi ve onu suikast sanatında gizlice eğitmeye başladı. Garona, Gul’dan’ın niyetini tam anlamamıştı ama zalimliğine içerliyordu. Yine de emirlerine uydu. Hayatta kalmak için daha aşağısı kurtarmazdı.
Garona kullandığı her silahta yetenek gösterdiyse de Gul’dan tatmin olmamıştı. Orda üstündeki pençesi hâlâ zayıftı ve Gölge Konseyi’nin işe karıştığının ortaya çıkması durumunda hasımlarını öldürmesi ters tepebilirdi.
Garona’nın onun için ceza görmeden öldürmesini sağlayacak silahlara ihtiyacı vardı.
Kral Katilleri, Bölüm Üç
Guldan’ın sorununun çözümü, Orda’nın ilk savaşşefindeydi. Savaşşefi Blackhand ve klanı Karakaya, Draenor orklarının arasındaki en gelişmiş silah dökümhanelerine sahipti. Gul’dan onlara sessizce yaklaştı ve atalarının o güçlü, efsanevi Hükümçekici’ni nasıl yarattıklarını sordu.
“Draenor’un yanan kalbinden bir hediyeydi,” diye yanıtladılar.
Bu hiç işine yaramıyordu. Guldan orkların elementlere saygısını yıkmak istiyordu, Draenor Hiddetleri‘nden daha fazla silah istemek bu saygıyı kuvvetlendirebilirdi. Gul’dan, Yakan Lejyon’dan destek almak üzere Kil’jaeden’dan yardım istedi.
Kil’jaeden, Gölge Konseyi’nin emrinde gizli bir suikastçi olmasının değerini fark etmişti. Gul’dan’a çok kesin talimatlar verdi… ve Draenor’un bilip bileceği en ölümcül iki silahın yapılması için gerekli olan ham maddeleri.
Kral Katilleri, Bölüm Dört
Gul’dan’ın talebi, Savaşşefi Blackhand’in ilgisi çekmişti. Fel büyücü, daha önce hiçbir orkun görmediği gizemli bir cevherden iki adet hançer yapılmasını ve bu hançerlerin ancak vakti geldiğinde kendini ortaya çıkartacak bir güçle donanmasını istemişti. Blackhand silahları dökümhanesinde bizzat yapmayı kabul etti.
Blackhand bıçakları söndürürken habis, karanlık bir varlığın onları akıl almaz bir güçle doldurduğunu hissetti. Bu elementel Hiddetler’den değildi… Bu, Kil’jaeden’in katıksız öfkesinin hançerlerin derinlerine çöküşüydü.
Blackhand silahlardan yayılan yabani ızdırabı sezebiliyordu. Hançerlere Keder ve Kahır isimlerini verdi; zira yeni kurbanların kanlarını içmedikçe asla tatmin olmayacaklarını biliyordu.
Kral Katilleri, Bölüm Beş
Gul’dan hançerlerin gücünden hoşnut kalmıştı. Hem bir Yakan Lejyon lordunun karanlık varlığıyla dolup taşmış hem de onları kullanan kişinin iradesini kontrol altına almayı sağlayacak şekilde donanmışlardı.
Silahların potansiyelini sınamak için Gul’dan, onları Garona’ya teslim etti ve basit bir emir verdi. Garona anında emre uydu. Talihsiz bir Gölge Konseyi takipçisi kendini savunma şansını bulamadan Garona boğazını tek hamlede yırtıp açmıştı.
Hoş bir ölüm değildi. Ama hızlı, sessiz ve etkindi. Ork son nefesini verirken canını alan yara anormalleşti. Onu öldürenin bir bıçak mı, balta mı, yoksa bir mızrak mı olduğunu kimse bilemezdi. Gul’dan anında olasılıkları gördü. Gizemli bir ölüm, karmaşa yaratmak ve istediğinde şüpheleri başka yöne çekmek için kullanılabilirdi.
Bu hançerler çok işe yarayacaktı.
Kral Katilleri, Bölüm Altı
Orda draeneilara savaş açmışken Gul’dan, Garona’yı hassas bir dikkatle kullandı. Şüphe ya da zıtlık gösteren nüfuzlu orklar sıklıkla draenei güçleriyle yapılan bir çatışma sonrasında ölü bulunuyorlardı. Yaraları ork silahlarından gelmişe benzemiyordu, bu sebeple Gul’dan’dan asla şüphelenilmemişti.
Ne de Garona’dan. “Kırma” olarak çoğu orkun dikkatini çekmiyordu; çektikleri de onu Gul’dan’ın tasmasından sürüklediği basit bir hizmetkâr olarak görüyordu.
Sessiz çalışmaları önce Orda’nın draeneilara karşı galibiyetine, savaş sonrasında da kontrolü sağlamaya yardımcı oldu. Draenor’daki yaşam fel sihrinin varlığı sebebiyle solmaktaydı ama Orda içi gerginlik kabul edilir noktalardaydı.
Bu noktaları aştığında da Gul’dan emri veriyor ve Garona uyuyordu. Hançerler boş durmuyordu.
Kral Katilleri, Bölüm Yedi
Yıllar boyunca Garona, Gölge Konseyi’nin iradesine bağlı kaldı. Hayatta kalmak için emirlere uydu, onları memnun etmek için onlar adına öldürdü. Pek çok zaman hançerlerini efendilerini öldürmek için kullanmayı hayal etti ama uyandığında büyülenmiş zihni bu düşünceleri gömüyor ve onu sadık kılıyordu.
Neyse ki bu güç, on yıllar önce Sargeras’ın Kabri’nde Gul’dan ile birlikte ölmüşe benziyor. Ve açık olmak gerekirse bu hançerleri Yakan Lejyon’dan intikam alırken görmenin en mutlu ettiği kişi de Garona.
Kral Katilleri, Bölüm Sekiz
Orda Azeroth’u işgal ettiğinde Gul’dan, Garona’ya büyücü Medivh’i bulmasını ve bir gözünü üstünde tutmasını emretti. Daha sonraları insanları Gul’dan’dan kaçışın bir yolu olarak gören Garona, kendini Khadgar’a gösterecekti.
Eğer bu hançerlerin fel büyücüyü kendisi üstündeki hakimiyetine yardımcı olduğunu bilse onları bırakabilir ve tarih çok daha farklı bir yol izleyebilirdi. Garona sonunda direnmeye çalıştıysa da Gul’dan onu Stormwind kralı Llane Wrynn’i öldürmek için yönlendirdi.
Garona artık hain olarak biliniyordu. Hançerlerle birlikte Orda’ya dönmekten başka çaresi kalmamıştı.
Kral Katilleri, Bölüm Dokuz
Garona, Orda’da bir kahraman karşılaması görmedi. Savaşşefi Blackhand, Orgrim Doomhammer tarafından mak’gora’da öldürülmüştü. Gul’dan komadaydı ve Gölge Konseyi kaçıştaydı. Garona, Gölge Konseyi’nin yerini söylemesi için işkenceye maruz kaldı.
Orda, insanların başını çektiği İttifak’ı bitirmek için harekete geçtiğinde Garona kaçışını gerçekleştirdi. Hayatta kalma içgüdüsü ve silahlarından başka bir şeyi olmayan Garona, yeni bir yaşam bulmak için Azeroth boyunca yol aldı.
Onu avlamaya gönderilen zavallı Orda iz sürücülerinin hiç şansları yoktu.
Kral Katilleri, Bölüm On
Garona nihayetinde İkinci Savaş’ın olaylarına çekilirken bu hançerlerin kendi iradesine yaptığı etkiyi de çözmeye başladı. Bu kadar uzaktayken bile Gul’dan’ın onu avcuna almaya çalıştığını hissedebiliyordu.
Diriölü büyücü Meryl Winterstorm’dan bu silahları kimsenin ulaşamayacağı bir yere saklaması için yardım istedi. Garona hiç kimsenin bu silahlara kurban olmayacağından ve hiçbir zihnin Gul’dan’ın dalaverelerine maruz kalmayacağından emin olmak istiyordu.Bu hançerler onlarca yıl gömülü kaldı.
Kral Katilleri, Bölüm On Bir
Bu silahların şanla dolu bir geçmişleri yok. Onurlu galibiyetler kazanmadılar. Acıya sebep olmak için yaratıldılar ve hem Draenor hem de Azeroth üstünde tarifsiz hasara sebep oldular.
Güçlerine saygı duy. Onlara ölen masumları asla unutma.
Yakan Lejyon’a, eski sahiplerinin dökmeye zorlandığı her kan damlasını ödet.
Outlaw – The Dreadblades
Dehşet Kılıçları
Muhtemelen tahmin ettiğin gibi bu palalar Azeroth üstünde dövülmemişler. Onlara karşı dikkatli ol. Zayıf, aç gözlü zihinleri hapsetmek için tasarlanmışlar. Efendileri Çarpık Düzlem’e geri yollandıysa da gelecekte geri gelip seni etkilemeye çalışabilir. İhtiyatı elden bırakma.
Dehşet Kılıçları, Bölüm Bir
Şüphesiz Kanlıyelken Haydutları’nın başta Yakan Lejyon’la uğraştıklarına dair bir fikirleri yoktu. Sonundaysa iblislerin burunlarının altından gizli bir gücü kaçırdıklarını varsaymışa benziyorlar. Ama bu “hediyeleri” için bazı sonuçlara katlanmaları gerekmeyeceğini düşündülerse büyük hataya düşmüşlerdi.
Bu silahların Amiral Goreblade’in eline düşmesi şans eseri değildi. Bu, aptalları yozlaştırıp kendi dünyalarına karşı çevirmekte son derece tecrübeli bir Yakan Lejyon kumandanının planlı ve dikkatlice gerçekleştirilmiş hamlesiydi.
Bu palalar aynı şeyi burada, Azeroth’ta yapacaklardı.
Dehşet Kılıçları, Bölüm İki
Bu palaları yaratan eredarın adı Talgath’tı. Azeroth ve içindekileri ne zaman incelemeye başladığını söylemek mümkün değil ancak korsan liderinin gözüne çarpan bir çift silah yaratmasının kaza eseri olmadığı su götürmez bir gerçek.
Talgath’ın Yakan Lejyon’daki rolü, Kil’jaeden’e farklı dünyaların yerel nüfuslarını yozlaştırmakta yardımcı olmaktı. Sayısız medeniyeti devirmişti ve fani kalplerini nasıl yoldan çıkaracağını iyi biliyordu. Bazen aklı çelinecek büyük kahramanlar bulurdu ama genellikle o dünyada uçlarda yaşayan istekli zihinleri keşfederdi.
Dehşet Kılıçları, Bölüm Üç
Talgath yozlaştırma için etkin bir metot bulmuştu: Bencilleri, aç gözlüleri ve acımasızları bul… ve onları güç için yarıştır. Bu sayede hem aralarında en güçlüyü öğreniyordu hem de “kazananlar” ödüllerini almak için o kadar mücadele ediyorlardı ki bu ödüllerin gerçek bedelini sorgulamak için geç kalıyorlardı.
Azeroth’un korsanları daha ilk bakışta bu taktiğe düşecek görülmüş olmalıydılar. Hazine üstüne hazine yağmalıyor, alacakları riskleri kafalarına takmıyorlardı
Targath, bir çift pala yaratmayı seçmişti: Açık denizlerin en tercih edilen silahlarındandı. Bu seçimi, Targath’ın Yakan Lejyon’a hizmet için korsanları yozlaştırmakta büyük potansiyel gördüğü anlamına geliyordu.
Dehşet Kılıçları, Bölüm Dört
Bu kılıçlar Azeroth’ta birkaç on yıl önce ortaya çıktılar. Bir dizi İttifak gemisi, liderleri kara bir dumanla tüten kılıçlar taşıyan bir korsan grubundan kaçtıklarını raporladılar ve kısa sürede bu gemilerin şansı olanlar oldukları ortaya çıktı. Yeni güçlenmiş bir korsan tayfası, İttifak gemilerini avlıyordu ve bu çapulcular bir gemiyi yakaladıklarında, arkalarında canlı bırakmıyorlardı.
Büyük Amiral Daelin Proudmoore bu haydutları aramaya çıktı ve haftalarca süren avın sonunda kendi ufak filosu, korsanların gemisini Doğu Krallıkları kıyılarından birkaç mil ötede kıstırdı. Korsan tayfası ele geçirilmişe benziyordu ve insanlıktan çıkmış gibiydiler. Proudmoore, eşgüdümlü bir top yaylımıyla Çanlıkoç isimli gemilerini okyanusun dibine gönderdi.
Amiral hepsini öldürdüğüne inanarak tekrar yelken açtı. Ne var ki bir tanesi hayatta kalmıştı.
Dehşet Kılıçları, Bölüm Beş
Batan Çanlıkoç gemisinden canlı kurtulan tek kişi genç bir delikanlıydı; tayfasının yozlaşma ve deliliğe sürüklenişine tanık olan genç bir korsan. Onlara kâr gütme amaçlı katılmıştı ve kaptan ile tayfanın bu kontrolsüz kana susamışlığa nasıl kapıldığını izlemek korkunç bir tecrübe olmuştu.
Kendini bu palaları gemi batığından çıkartmak zorunda hissetti ama zihninde ona seslendiklerini duyunca direnecek aklıselimliği gösterdi. Silahları ve hazineyi alarak tayfasının eski inine götürüp gözden uzak bir adanın derinlerine gömdü. Bu hazinelerin lanetli olduğuna inanıyordu ve bu yüzden de onları geride bıraktı.
Silahlar yıllarca gömülü kaldı.
Dehşet Kılıçları, Bölüm Altı
Bu palaların tekrar yüz üstüne çıkması ancak Afet’in yıkımıyla oldu. Küçük ama tehlikeli Kanlıyelken Haydutları tayfasını taşıyan bir gemi, denizler bir ileri bir geri kabarırken ufak bir adanın yakınlarına sığındı. Hırçın denizin baştaki huzursuzluğu geçtikten sonra liderleri Amiral Eliza Goreblade, serseri dalgaların kumun altında bir şeyleri açığa çıkardığını farketti.
Daha yakından baktıklarında altın ile mücevher dolu bir kasa ve eski silahlar buldular. Bu Çanlıkoç’un son kasasıydı; kimsenin kaybolduğundan haberdar olmadığı bir talih kuşu.
Haydutlar neşeyle hepsini topladılar. Amiral Goreblade kasada pas tutup eskimemiş tek silahlar olan parıldayan palaları kendine sakladı. Ne yazık ki bu karar, tayfasını yıkıma sürükledi.
Dehşet Kılıçları, Bölüm Yedi
Bu palaları ele geçirmesinden sonra Goreblade’e bir görü peydah oldu. Kendini akıl almaz büyüklükte bir filoya hükmederken gördü. Öyle büyük bir filoydu ki tüm açık denizlere ve Azeroth’un tüm uluslarına hükmedebilirdi. Kendine karşı gelmeye cüret eden herkes yanıyor, her şehir hazinelerini sunuyor ya da yok ediliyordu.
Sarhoş edici bir sahneydi ve Amiral bu sahneyi son damlasına kadar içti. Uyandığında tayfasını rakip korsanların sığınağına yönlendirdi. Yozlaşmış Kanlıyelken Haydutları orada buldukları tüm talihsiz ruhları katlettiler.
Yağma ikinci plandaydı. Onları gerçekten tatmin eden şey cinayetlerdi. Silahlar zihinlerinin derinlerine yerleşmişti ve kaçışları yoktu.
Dehşet Kılıçları, Bölüm Sekiz
Goreblade’in haydutları Güney Denizleri’nde görünmez, ölümcül bir tehdit hâline gelmişlerdi. Silahların efendisi Talgath, fazla ilgi çekmenin sonuçlarını bildiğinden Amiral Goreblade’e sadece tek kalan gemilere saldırma emri veriyor ve kaçamayacaklarından emin oluyordu.
Korsan tayfası yıllar boyunca söylenenlere uydular. Acımasızca öldürdüler ve palaların gücü gittikçe arttı. Diğer Kanlıyelken Haydutları bu tayfanın düştüğü deliliğin derinliğini öğrendiklerinde müdahale etmeye kalkıştılar. Goreblade’in korsanları karşı saldırıyı atlatıp Kanlıyelken Haydutları arasındaki en istenen gemi olan Kızıl Duvak’ı ele geçirdiler.
Sonra birden tayfanın bir kısmı değişmeye başladı. Bedenleri kuruyup soldu. Sadece iskeletleri kaldı.
Amiral Goreblade önemsemedi. Palalar kana susamıştı. O da bu susuzluğu paylaşıyordu.
Dehşet Kılıçları, Bölüm Dokuz
Lejyon’un son gelişinden kısa süre önce Amiral Goreblade, nihayet silahlarının ardındaki gerçek gücü keşfetti. Talgath kendini gösterdi ve Amiral’e Yakan Leyjon’un gücünün önemsiz derecede ufak bir damlasının tadına baktığını söyledi. Eğer gelecek savaşta iblislere destek çıkarsa ölümsüzlüğe yükselme ve Lejyon’un gerçekten neler bahşedebileceğini görme sözü verdi.
Amiral duraksamadan kabul etti. Tüm tayfasının ruhlarını Talgath’ın şefkatli kollarına bırakan bir anlaşma yaptı.
Denizlerin görülmez dehşeti olmaktan zaten keyif almıştı. Bir dünyayı yıkıma sürüklemek aklını almıştı.
Dehşet Kılıçları, Bölüm On
Lejyon saldırdığında Amiral Goreblade de harekete geçti. Şimdi açıkça görülüyor ki hem Orda’dan hem de İttifak’tan pek çok destek konvoyu Parçalanmış Adalar’a ulaşamadan önce Amiral’in tayfası tarafından yok edilmiş.
Neyse ki Kanlıyelken Haydutları’nın gerçek lideri Filo Amirali Tethys yardım istedi. Eğer Goreblade başı boş bırakılsaydı, Lejyon’un düşmanlarına daha ne zarar verirdi bilmek mümkün değil.
En azından o tehdit sona erdi.
Dehşet Kılıçları, Bölüm On Bir
Kılıçların efendisi Talgath mağlup edildi. Ruhu Çarpık Düzlem’de dönmeyi bekliyor.
Bu palalar üstündeki gücü kırıldı. Onlara işlediği delilik ve kana susamışlık azaldı. Ancak bu, silahları geri almaya çalışmayacağı anlamına gelmiyor.
Ama belki de yapmayacaktır. Ne de olsa kılıçların şimdiki sahibinden korkmak için fazlasıyla sebebi var.
Subtlety – Fangs of the Devourer
Yutucunun Dişleri
Bu hançerleri ihtiyatla kullan. Öldürdüğün suikastçı Akaari, onlar için korkunç bir bedel ödedi. Geçmişleri sayısız dünyada sessiz, gizli cinayetlerle dolu ama şimdiye kadar asla serbest iradesini koruyan biri tarafından kullanılmadılar.
Evrenin gördüğü en tehlikeli katillerden biri olacaksın. Adımlarını dikkatli at.
Yutucunun Dişleri, Bölüm Bir
Bu hançerler usta bir silah yapımcısının ellerinden geçmiş olabilir ama tehlikeleri bu dünyada doğmadı. Hayır. Bunlar öldürülen bir feltazısının çenesinden sökülmüş kadim ama iyi korunmuş köpek dişleri. Bu yaratık, türünün bilinen en tehlikelisiydi. Gerçekten de görünüşe göre bu tazı Yüce Düşman Sargeras’ın evcil hayvanıydı.
Bu tazıya -kendi tarzıyla- gerçekten kıymet veriyor olmalıydı zira onun gücünü şekillendirdi ve dişlerine gerçekliği delmeye yetecek gölge enerjisi lütfetti. Dehşete kapılmış kaç masum bu dişlere yem oldu? Muhtemelen asla bilemeyeceğiz.
Ama bu yaratığın adını biliyoruz. Sargeras ona Yutucu Goremaw diyordu.
Yutucunun Dişleri, Bölüm İki
Lejyon yeni bir dünyayı işgal ettiğinde, Goremaw sık sık onlarla gider ve düşman askerlerini paramparça ederdi. Savaşlar arasında feltazının eredar bakıcıları, Goremaw’un dişlerinden sızan gölge enerjisini toplayarak yeni silahlar ve büyü malzemelerine kullanırlardı.Goremaw’un sonu önemsiz bir dünyada geldi. Bu dünya zaten susturulmuş, liderleri yozlaştırılmış, kahramanları öldürülmüştü. Ölen dünyası için haklı bir öfkeyle yanıp tutuşan bir çocuk, Lejyon kalesine sızdı ve pek çok eredar muhafızını -ve Goremaw’u- dinlenirlerken öldürdü. Sargeras öldürülen tazısını gördüğünde cinnete kapıldı. O dünya ve üstünde yaşayan herkes, Büyük Karanlık’a kül olup savruldular. Bu hızlı ölüm, belki de onlar için merhametli olmuştu.
Ama Goremaw ölmüş olmasına rağmen Lejyon’a yararı sona ermemişti.
Yutucunun Dişleri, Bölüm Üç
Bir Dehşet Efendisi olan Mephistroth, Goremaw’un Lejyon’a hâlâ hizmet edebileceğine inanıyordu. Feltazının köpek dişlerini söktü ve onları eredar anavatanı Argus’taki yüce iblis ocağına götürdü. Dişlerin karanlık enerjilerini korumak hiç de kolay bir iş değildi. Mephistroth bu işi tek başına yapmaya cüret etmedi. Altındakiler kendilerini göstermeye çok hevesliydiler; riske girmeleri gerekse de. Ama dişlerin çarpık gücü çoğu zaman fazla tehlikeliydi: Mephistroth’un pek çok hizmetkârının zihnini deliyor ve onlara ağıza alınmayacak bir ızdırap yaşatıyordu. Bu sefer Mephistroth onları gözden çıkarıyor, ruhlarını iblis ocağına verip yerlerini alacak yeni bir hizmetkâr buluyordu.
Ama çalışmaları sonunda başarıya ulaştı. Dişler kalıcı bir keskinliğe ulaşmış, gölge güçleri sonsuza kadar muhafaza edilmişti.
Mephistroth evrenin görüp göreceği en ölümcül silahlardan ikisini yaratmıştı. Bu hançerler havayı çarpıtıp ışığı bükebilir ve kullanıcılarının kendisini çaba bile göstermeden saklamasını sağlayabilirlerdi. Hançerleri Sargeras’a sundu. Sargeras sonuçtan memnundu. Goremaw savaş alanına dehşet salıyordu; usta bir suikastçınin elinde dişleri de gölgelerden dehşet salacaktı.
Yutucunun Dişleri, Bölüm Dört
Sargeras’ın Yutucunun Dişleri’ni kullanacak birini bulması vakit aldı. Sadakat konusu kaygılandırıcıydı. Yetenekli suikastçılar doğal olarak aldatıcı, ihanete fazlasıyla yatkınlardı. Sargeras, Goremaw’un mirasının Lejyon’un düşmanlarının eline geçmesi fikrine katlanamazdı.
Bunu bir düşün: Bu silahları Lejyon’a karşı kullanmak, Lejyon’un efendisine şahsi bir hakaret olurdu.
Yutucunun Dişleri, Bölüm Beş
Sargeras nihayet bu hançerleri savaşa taşıyacak birini buldu. Akaari isimli bir eredar iz sürücüsü, pek çok Lejyon işgalinde iblislerin sözlerinin bela getireceğinden şüphelenenleri katlederek sivrilmişti.
Argus’a çağrıldı ve kendisine önerilen büyük onurdan bahsedildi. Sargeras Akaari’ye korkutucu bir ölüm enstrümanı ve bilinen dünyaların içindeki en ölümcül yaratıklardan biri olma sözü verdi. Bedeli? Akaari’nin hür iradesini kenara bırakması gerekecekti. Eğer bu yaşayan silah haline gelmek istiyorsa, ihanet imkânsız olmalıydı.
Acımasız bir pazarlıktı ama Akaari kabul etti.
Yutucunun Dişleri, Bölüm Altı
Argus yüzeyinin altında karanlık yerler vardır. Bu gizli odalarda silahlar dövülür ve iradeler kırılır. Akaari burada yüzyıllar geçirdi. Varlığı şekillendirildi ve hançerin gücüyle birleştirilerek kalıba sokuldu. Başka eredar suikastçıların ruhları kurban edildi ve Akaari’ninkine bağlanarak ona yüz yaşamın ve binlerce cinayetin tecrübesi verildi.
Goremaw gibi Akaari de değiştirilmişti. Gizli odalardan çıktığında Sargeras’a kusursuzca bağlı, acımasız bir ölüm aracına dönüşmüştü. Sargeras, hançerlerin Akaari’nin ellerinde güvenli olduğunu biliyordu çünkü Akaari’nin elleri, Sargeras’ın iradesinin bir uzantısıydı.
Ve bu ellerin içinde hançerler, Yakan Lejyon’un karşısında duranların belası oldu.
Yutucunun Dişleri, Bölüm Yedi
Sargeras gözlerini ufak, askerî bir dünyaya dikmişti. İçindekiler Lejyon istilasına karşı zorlu bir savaş vermişlerdi. Doğrudan güç uygulandığında nihayetinde düşecek olsalar da Sargeras korku ve paranoyaya karşı zayıf olduklarına inanıyordu. Bu dünya Akaari’nin yeni bahşedilen güçleriyle ilk göreviydi. Bir sınav. Akaari bu dünyanın kalelerine tek başına sızdı.
Bir ay içinde dünya kaosa teslim olmuştu. Kahramanlar ve liderler sessizce ölürken görülmeyen bir suikastçının hikâyeleri hızla yayılıyordu. Akaari’nin suikastlerinin asıl sorumlusunun birbirleri olduğuna inanan savaşçılar gruplara ayrıldılar.
Sonunda Lejyon kendini gösterdiğinde dünya teslim olmak için yalvardı. Gölgelerden vuracak hançerlerin korkusundansa daimi hizmetkârlık daha iyi görünüyordu.
Akaari ilk sınavını başarıyla vermişti. Lejyon’u desteklemek için tekrar aralarına döndü.
Yutucunun Dişleri, Bölüm Sekiz
Akaari vazgeçilmez bir müttefik olmuştu. Silahları krallar ve diğer liderlerle oyuncak gibi oynamasını sağlıyordu. İstediğini öldürebilmesi bir yana, kılık değiştirip yerlerini alıyor ve hem görünüşleri hem de tavırlarını kusursuzca taklit ediyordu.
Bir dünya tek bir suikastçı ile düşmez. Ama daha hızlı düştüğü kesin. Doğru kişinin kalbinden geçen bir hançer, savaşı kazandırabilir ya da krallığı devirebilir. Liderini kaybedince panikleyen bir ordu, kararlı ve korkusuz bir ordudan daha kolay yok edilir.
Lejyon’un zayıf zihinleri ve fâni kalpleri yozlaştırma konusunda bol bol tecrübesi zaten vardı. Akaari, iblislerin başarısızlığa karşı garantisiydi. Ne zaman birisi ayartılmaya direnecek gücü ya da aklı gösterse Akaari’nin bıçakları işin kalanını hallediyordu.
Yutucunun Dişleri, Bölüm Dokuz
Evet, Akaari Sargeras’a aitti; sadık ve sorgulamazdı. Ancak iradesi olmasa da kurnazlığı kaybolmamıştı. Bir süreliğine Çarpık Düzlem’i gezmek için Sargeras’tan izin istedi. Sargeras, Akaari’nin Yakan Lejyon’un hedefini ileri taşımak için neler yapacağını merak ederek ona izin verdi.
Akaari, Sargeras’ın orduları arasında dolaştı: Memnuniyetsizliğin icabına bakıyor ve Lejyon’a zarar verme pahasına kendi gücünü artırmayı hedefleyen hırslı iblisleri siliyordu. Sorgulama sanatında ustalaşmıştı, bağırabilen herhangi bir yaratığa korkunç acılar çektirebiliyordu. Mahkumları tutup onlardan bilgi almak için ölü bir dünyaya bir kale inşa etti.
Zaman içinde davranışları, Lejyon içinde memnuniyetsizliğe sebep olmaya başladı. İblisler hançerlerini boğazlarında hissediyorlardı ve sürekli korkuları kaçma isteği yaratıyordu.
Yutucunun Dişleri, Bölüm On
Akaari’nin kalesinin yeri Lejyon’un kalanı tarafından öğrenildiğinde kaleyi terk etmiş numarası yaptı. İşe yaramaz, kullanışsız bir sembole dönüşmüştü. Ancak hedefine ulaşmıştı. Kaleye ileride ancak gizlice ve sadece zorlu istilalara hazırlanmak ya da gerçekten kuvvetli mahkumları sorgulamak için dönecekti.
Sargeras’a yeni beceriler ve yeni bir felsefeyle döndü: Korku çift taraflı bir kılıçtı; kullanışlıydı ama her zaman en iyi seçenek değildi. Görünmez bir suikastçı dehşet saçabilirdi ama bilinmeyen bir suikastçı rahatlık yaratırdı. Düşmanlar görünürde var olmayan bir tehlikeyle yüzleşmeye hazırlanamazlardı.
Akaari kendini gerçekten görünmez olmaya adadı. Sessiz bir katil. Çalışması devam etti.
Sonunda en güvenli kalesinde sonu geldi. Muhtemelen kendi için hayal ettiği kader bu değildi.
Yutucunun Dişleri, Bölüm On Bir
Akaari’yi Sargeras’a hizmet karşılığında iradesini kurban vermesine iten nedir asla bilemeyebiliriz. Ancak ona iyi hizmet ettiği şüphe götürmez bir gerçek.
Korkunun inceliklerini kucakladı ve onları kurbanlarının kalbine nasıl sokacağını iyi öğrendi. Korkusuz rakiplerle karşılaştığındaysa onları beceriyle saf dışı bıraktı. Dehşet işlevsizleştiğindeyse hiçbir şekilde fark edilmeden öldürmeyi öğrendi.
Bu dersler bir zamanlar Yakan Lejyon tarafından kullanıldı. Şimdi ise düşmanlarına aitler.
Sargeras’ın nasıl tepki vereceğini sadece zaman gösterecek.